احسان گنجی عضو توفیق یافته مرکز فرهنگی هنری دهدشت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کهگیلویه و بویراحمد و کاریکاتوریست مطرح ملی و بین المللی که اکنون خود مروج فعالیت های فرهنگی هنری و ادبی کانون است بخشی موفقیت خود را مدیون کانون می داند. گفت وگو صمیمانه ای را با ایشان داشته ایم:

لطفاً خودتان را معرفی کنید و بیوگرافیتان را کامل بفرمایید. 

احسان گنجی زاده متولد ۱۱ دی ۱۳۵۷ در دهدشت (روستای طولیان) شهرستان کهگیلویه، کاریکاتوریست، روزنامه‌نگار و هستم.

چه سالی عضو کانون پرورش فکری بودید؟

در دوره نوجوانی با گروهی از دوستان همدل و همراه آشنا شدم که از آنجا که آنها  به کانون پرورش فکری  رفت و آمد می کردند من هم پایم  به این مرکز باز شد و متوجه شدم که در آن برنامه‌ها و منابعی وجود دارد که می‌تواند به من برای رسیدن به اهدافم کمک کند

کانون چه تاثیری در انتخاب مسیرتان داشت؟

این علاقه همزمان با بزرگ شدنم عمیق تر شد و ‎ در گام اول مرا به مجموعه‌های وارد کرد که در آن با سلایقی متفاوت و استعدادهای  مختلفی آشنا شدم و این زمینه را فراهم کرد تا در جلسات و برنامه هایی که با روحیه و علایق هنری من سازگار بود  مشارکت کنم.

 از موفقیت‌های خودتان را بفرمایید.

من از سالها پیش در فستیوال‌های مختلف جهانی برگزیده شدم و آثارم در نمایشگاه‌های موزه‌ها وکتاب‌های زیادی به نمایش در آمده‌اند و از جشنواره‌های مختلفی در سراسر جهان جوایزی دریافت کرده‌ام.

چه انتظاری از بچه‌ها دارید؟

از نظز من هر کودک یک هنرمند است و در حقیقت این ما هستیم که باید از بچه‌ها یاد بگیریم  انتظار داریم بچه‌ها در هر کاری هنری که می‌کنند پشتکار داشته باشند و به توانایی‌های خودشان اعتماد داشته باشند.

چه انتظاری از مسولان دارید ؟

من انتظاراتم را از مسولان در سال‌های گذشته که از طریق کاریکاتورهایم ابراز کرده ام و در این مورد واقعا حرف تازه‌ای برای گفتن ندارم

کانون چه تاثیری و یا چه نقشی می تواند برجامعه کودک و نوجوان داشته باشد؟

 کانون همان‌گونه که از نامش بر می‌آید در پی کشف استعدادها  و توانایی‌های کودکان و نوجوانان است. گمان می‌کنم که با پیشرفت سریع تکنولوژی و دسترسی بچه‌ها به وسایل ارتباط جمعی ّممکن است بچه‌ها به شکل بیمار گونه‌ای از ابزارهای الکترونیکی وابسته شوند کانون می‌تواند این گرایش را مدیریت و اصلاح کند تا فعالیت‌های کانون خلاقانه و نوآوارنه در زندگی آنها پررنگ‌تر شود .در این مورد می‌توان از تکنولوژی‌های مدرن ارتباطی هم استفاده کرده و همین موضوع که کودکان چگونه به این ابزارها نزدیک شوند که به آنها آسیبب وارد نشود می‌تواند بهترین فعالیت در دستور کار کانون باشد.

آز کجا به کاریکاتور رسیدید؟

من از کودکی در حاشیه کتاب‌های درسی و دفتر مشق خودم نقاشی می‌کشیدم و برای من این کار نقط شروع دقیق یا واقعی ندارد و همواره و به صورت ناخودآگاه کار می‌کردم . و این فعالیت به صورت خیلی تدریجی به مرحله حرفه‌ای رسید.

سخن پایانی بفرمایید.

امیدوارم کانون مانند همیشه بدرخشد.